Kleine sneeuwvlokjes vallen fel naar beneden, voegen zich bij wat sneeuwresten op straat. Zaterdag avond 17 januari, we gaan dineren bij Mazza in Enschede. Op hun website schrijven ze: “In het hart van Enschede proeft u specialiteiten van de Libanese keuken in een ontspannen Arabische en kleurrijke atmosfeer.” We zijn benieuwd!
Mazza heeft een ronde tafel voor ons, waaraan acht stoelen staan. Dat nog één persoon meer wil komen dineren dan de acht waarvoor we reserveerden, stuit op enig bezwaar van de bedrijfsleider. Uiteindelijk komt alles goed, wordt een stoel bijgeschoven.
Het is prettig warm, al snel hebben we een klein gerechtje en een drankje. De stoelen, de temperatuur, het geluid, ze zijn allemaal comfortabel. Het restaurant vult zich, het is populair, uiteindelijk is heel het restaurant vol.
Gezeten aan de ronde tafel, kan je iedereen zien, je buur spreken, en ook de mensen aan de overkant van de tafel, want zo groot is de tafel niet en de akoestiek van het restaurant is goed. Het fascineert me, dat een meubelstuk zoveel invloed heeft. Een ronde tafel laat in tegenstelling tot een lange rechthoekige tafel niemand “afgezonderd” aan een uiteinde zitten. Een ronde tafel leidt tot gelijkwaardigheid en maakt groepsgesprek mogelijk, denk ik.
De kring volgend van rechts naar links: Alfons, Astrid, José, Iris, Thomas, Chris, Gijs, Ilona en ik, Wine.
Mazza heeft op de gewone menukaart al veel geheel plantaardige gerechten. Voor ons hebben ze geen speciale gerechten hoeven maken. We hebben ruime keuze. Ik som ze hier op, voor wie een bezoek wil plannen:
Vegan koude Mazza:
|
Vegan salades:
Vegan dessert:
|
We hebben lang niet alle gerechten besteld, en ik heb er maar enkele geproefd. Alles zag er mooi uit. Salade Armenië vond ik erg lekker, een aanrader. De Baba Ghanouj, exotisch, een zeer sterke rooksmaak. Het hoofdgerecht prima. Laat de fotos spreken:
